ကမာၻပ်က္မည့္ေန ့နွင့္ပက္သက္၍ 2012 ဒီဇင္ဘာ 21 သည္ လူတို ့ကို အဆဲြေဆာင္နိုင္ဆံုးေန ့ၿဖစ္ခဲ့ပါသည္။ မာယာ တို ့၏လ်ိဳ ့၀ွက္ခ်က္သည္ လူသားတို ့ကို ေၾကာက္ရြံ ့ေစခဲ့သည္မွန္ေသာ္လည္း ဒီဇင္ဘာ 21 တြင္ ကမာၻေတာ့ မပ်က္ခဲ့ပါ။
တကယ္ေတာ့ ကမာၻပ်က္မည့္ေန ့ရွိပါသည္။ ဗုဒၶက သတၱသူရိေယာပမသုတ္၊ အဂၢညသုတ္ ၄င္းသုတ္တို ့၏ အ႒ကထာ၊ ၀ိသုဒၶိမဂ္တုိ ့မွာ အက်ယ္ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ၿပီးသားၿဖစ္ပါသည္။
အစဥ္ေရြ ့လ်ားေနေသာ ေလာကၾကီးတြင္ တည္ၿမဲေနသည္လို ့ဘာတစ္ခုမွ မရွိပါ။ ဘယ္အရာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဘယ္သူပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေနာက္ဆံုးေန ့ဆိုတာရွိၿမဲၿဖစ္ပါသည္။
ယူဇနာကိုးသိန္းေၿခာက္သိန္း အထုရွိေသာ ေလထု
၄င္းေလၿပင္ၾကီးေပၚမွာတည္ေသာ ယူဇနာ ေလးသိန္းရွစ္ေသာင္း အထုရွိေသာ ေရၿပင္ၾကီး
ထိုေရၿပင္ၾကီးေပၚမွာတည္ေသာ ယူဇနာ နွစ္သိန္းေလးေသာင္း အထုရွိေသာ သိလာပံသုေၿမထု ၊ ထိုေၿမၿပင္ေပၚတြင္ ေပါက္ေရာက္ေသာ ၿမင္းမိုရ္ေတာင္၊ စၾက၀ဠာေတာင္၊ သတၱရဗၻန္ေတာင္၊ ဟိမ၀ႏာၱေတာင္၊ အိုင္ၾကီး ၇ အိုင္၊ သမုဒၵရာၾကီး ၄ စင္း၊ သီတာခုနစ္တန္၊ ကၽြန္းၾကီးေလးကၽြန္း၊ ကၽြန္းငယ္နွစ္ေထာင္နွင့္ အလံုးစံုေသာ ေၿမအစု ေရအစု ေတာအစု ေတာင္အစု၊ အပယ္ ေလးဘံု၊ လူဘံု၊ နတ္ၿပည္ေၿခာက္ထပ္နွင့္ ၿဗဟၼာ့ဘံုစုတို ့နွင့္ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားလွေသာ ယေန ့ကမာၻၾကီးသည္ ၿမဴမွုန္မ်ွ မက်န္ ေအာင္ ေပ်ာက္သြားဦးမည္မွာ အမွန္ၿဖစ္ပါသည္။ ကမာၻကိုဖ်က္ေစသည့္ အရာ ၃ မ်ိဳးရွိသည္။ မီးေၾကာင့္ပ်က္ခဲ့ေသာ ကမာၻ၊ ေရေၾကာင့္ ပ်က္ခဲ့ေသာ ကမာၻ၊ ေလေၾကာင့္ ပ်က္ခဲ့ေသာ ကမာၻေပါင္းမ်ားစြာရွိခဲ့သည္။
………………….x……………………………x…………………..x………………………….x…………………

(၁)
ကမာၻမည္သို ့ပ်က္မည္နည္း……



ကမာၻပ်က္ခါနီးတြင္ နွစ္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္ ကမာၻၾကီးဟာ မိုးေခါင္လာမယ္။ နွစ္ေတြ သိန္းနွင့္ သန္းနွင့္ခ်ီ လာေသာအခါ ကမာၻၾကီးမွာ စိမ္းလန္းတာေတြမရွိေတာ့ဘဲ အားလံုးေၿခာက္ေသြ ့သြားမွာပါ။ ထြက္ေနက် ေနက ထြက္ၿပီး ၿပန္၀င္ ေပမဲ့ လမထြက္ဘဲ ေနာက္ထပ္ေနတစ္စင္းပဲ ထပ္ထြက္လာပါမယ္။ သစ္ပင္ေတြေၿခာက္ေသြ ့ကုန္တာနဲ ့ ဒုတိယေန တစ္စင္း ေပၚမွာပါ။
ထိုအခါ ၿမစ္ေခ်ာင္းေတြ ခမ္းသြားပါလိမ့္မယ္။ နွစ္ေတြ မ်ားစြာၾကာတဲ့အခါ တတိယေနတစ္စင္း ထပ္ထြက္ပါမယ္။ အဲဒီ အခါမွာေတာ့ ၿမစ္ၾကီးငါးသြယ္မွ ေရမ်ားခမ္းသြားမည္။ စတုတၱေနေပၚထြန္းခ်ိန္မွာေတာ့ အလြန္ေအးပါတယ္ဆိုတဲ့ ဟိမ၀ႏာၱမွ ေတာၾကီးေတာင္ၾကီးေတြထဲမွာရွိေသာ အိုင္ၾကီး ၇ အိုင္ ခမ္းေၿခာက္သြားမွာပါ။
နွစ္ေတြသိန္းသန္းခ်ီၾကာတဲ့အခါ ပဥၥမေနေပၚလာေသာအခါ ပင္လယ္သမုဒၵရာေတြ ခမ္းသြားမယ္။ ကမာၻမွာ ရြာသမ်ွမိုးနဲ ့ ၿမစ္ေခ်ာင္းမွန္သမ်ွက စီး၀င္ခဲ့တဲ့ ပင္လယ္ၾကီးေတြေတာင္ ခမ္းသြားမွာဆိုေတာ့ ဆ႒မေနတစ္စင္းထြက္လာခ်ိန္မွာ ကမာၻၾကီးဟာ အစိုဓာတ္မရွိေတာ့အတြက္ ကမာၻေၿမၾကီးေကာ ၿမင့္မိုရ္ေတာင္ပါ ထင္းစိုကို မီးထဲအံုးထားသလို အခိုးေတြထြက္လာမယ္။
သတၱမေနထြက္လာတာနဲ ့ ဟုန္းခနဲ မီးထအေတာက္မွာ ထိုမီးေတာက္ဟာ ၿဗဟၼာ့ၿပည္ထိပါ ေရာက္မွာပါ။ ၿပာေတာင္မ က်န္ေအာင္ ေလာင္ၿပီး အားလံုး အာကာသဟင္းလင္းၿပင္ၾကီးၿဖစ္သြားမယ္လို ့သုတၱန္မွာဆိုထားပါတယ္။
ဒါဟာတကယ္ၿဖစ္လာမဲ ့အရာၿဖစ္ေပမဲ့ ေသာတပန္ပုဂၢိဳလ္ေတြကလဲြလို ့သာမန္ပုထုဇဥ္ေတြကေတာ့ လက္ခံနိုင္မွာ မဟုတ္ဖူးလို ့ဆိုပါတယ္။ ကၽြန္မတို ့သာမန္ဥာဏ္နဲ ့လည္းမမွီဖူးေလ။ မသိရင္ေတာ့ ပံုၿပင္သဖြယ္ပါပဲ။ လူေတြက 2012 ၊2012 Doomsday ဇာတ္ကားေတြၾကည့္ၿပီး အရမ္းသေဘာက်ခဲ့ၾကပါတယ္။ အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္လည္း ရိုက္ၿပနိုင္ခဲ့ တာမို ့ ေအာင္ၿမင္ခဲ့တဲ့ဇာတ္ကားေတြၿဖစ္သလို မာယာတို ့ရဲ ့ကမာၻပ်က္မည့္ေန ့ကိုလည္း စိတ္၀င္စားခဲ့ၾကပါတယ္။
……………..x…………………….x………………………….x……………………………x…………………….
(၂)
ေန ၇ စင္းထြက္ၿပီး ကမာၻပ်က္မည့္အခ်ိန္က ဘယ္ေတာ့လဲ။
ဒီေမးခြန္းအတြက္ အရင္ဆံုး ကပ္ကမာၻေတြကို အရင္ေဖာ္ၿပမွ ၿဖစ္မွာပါ။


ကမာၻစတည္စအခါ ၿဗဟၼာဘံုမွ ခံစံရန္ ကံအဟုန္ၿပီးတဲ့ ၿဗဟၼာၾကီးေတြဟာ ဆင္းသက္လာၾကၿပီးေနာက္ ယုတ္မာေသာသူ မ်ားေပၚလာ၍ သမတမင္းတင္ေၿမွာက္သည့္အခါမွစ၍ အနွစ္တစ္ရာလ်ွင္ တစ္နွစ္၊ အသေခၤ်ယ် သက္တမ္းမွ ဆုတ္ယုတ္မည္ ဟု ဆိုပါသည္။ အသေခ်ၤသက္တမ္းမွ ဆုတ္ယုတ္လာခဲ့ရာ ၁၀ နွစ္တန္းသို ့က်ေရာက္ၿပီးကာလတြင္ ယုတ္မာသူမ်ားလြန္စြာ ေပါမ်ား သၿဖင့္ ကပ္ေဆးရာ ငါးပါးသီလၿမဲေသာ သူေတာ္ေကာင္းတစ္ေယာက္တစ္ေလသာက်န္ရစ္ေတာ့သည္။ ၄င္းကို ဆုတ္ကပ္ ဟုဆို သည္။
တစ္ေယာက္နွင့္တစ္ေယာက္က်န္ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္တို ့သည္ လြန္စြာခ်စ္ခင္ၾကၿပီး ၿဗဟၼစိုရ္တရား ကပ္လာၾကသည္။ ထို ့ ေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူမင္းမရွိဘဲ သက္တမ္း ၁၀ နွစ္တမ္းမွ အနွစ္ ၂၀ ၊ ထိုမွ အနွစ္ ၄၀ တမ္းအစရွိသၿဖင့္ ၿပန္တက္၍လာရာ သက္တမ္း အသေခၤ်တမ္းသို ့ၿပန္ေရာက္သည္။ ၄င္းကို တက္ကပ္ဟုေခၚသည္။
ထိုတက္ကပ္ ဆုတ္ကပ္နွစ္ကပ္ေပါင္းကို အႏၱရ ကပ္တစ္ကပ္ဟု သတ္မွတ္သည္။ (သက္တမ္း အသေခၤ်တမ္းမွ ၁၀ နွစ္တမ္းထိကို ဆုတ္ကပ္၊ ဆုတ္ကပ္ ၁၀ နွစ္တမ္းမွ အသေခၤ်တမ္းအထိကုိ တက္ကပ္ ။ ထိုနွစ္ကပ္ကိုမွ အႏၱရကပ္ တစ္ကပ္ဟု ဆိုလိုၿခင္းၿဖစ္သည္။)
အပယ္လြတ္ခဏ္း နိဗၺာန္လမ္းက်မ္းမွာေတာ့ မဟာပထ၀ီေၿမၾကီးသည္ ေၿမၾသဇာတက္၍ အထက္သို ့တစ္ယူဇနာၿမင့္မွ အႏၱရကပ္ တစ္ကပ္ဟုဆိုထားပါသည္။
၄င္းနည္းအတိုင္း ခုနွစ္ကပ္တိုင္တိုင္ ဘုရားပြင့္ၿခင္းမရွိသၿဖင့္ သာသနာပအခါၿဖစ္ခဲ့သည္။
ထို ခုနွစ္ကပ္အလြန္ ရွစ္ကပ္ေၿမွာက္မွ ေကာကၠသံဘုရားပြင့္ေတာ္မူခဲ့သည္။
ကိုးကပ္တြင္ ေဂါဏဂုဏ္ ဘုရားပြင့္ေတာ္မူၿပီး
ဆယ္ကပ္တြင္ ကႆပ ဘုရားပြင့္ေတာ္မူသည္။
ယခု တစ္ဆယ့္တစ္ကပ္တြင္ ေဂါတမဘုရားပြင့္ေတာ္မူၿပီး
တစ္ဆယ့္နွစ္ကပ္တြင္ အရိေမတၱယ်ဘုရားပြင့္ေတာ္မူမည္ၿဖစ္ပါသည္။
ေနာက္ပိုင္း ငါးဆယ့္နွစ္ကပ္သည္ ဘုရားမပြင့္ေတာ့၍ (ယခင္ဘုရားပြင့္ေတာ္မမူခဲ့ေသာ ခုနွစ္ကပ္ေပါင္းလ်ွင္) ငါးဆယ့္ ကိုးကပ္သည္ သာသနာပကပ္ကမာၻၿဖစ္သည္။
အထက္ပါ သာသနာရွိေသာ ၅ ကပ္နွင့္ သာသနာမရွိေသာ ကပ္ ၅၉ ကပ္ (ေပါင္း ၆၄ ကပ္) ၿပည့္ၿပီးမွ ကမာၻပ်က္ ပါလိမ့္မည္။
……………………x…………………………x………………………x…………………………x…………………
(၃)
ထိုေနရာတြင္ သက္တမ္းေတြဘာေၾကာင့္ေလ်ာ့ရသလဲ ၿပန္စိစစ္ၾကည့္ရေအာင္။


ကမာၻဦးအခါက ဥပပါတ္ၿဖစ္လာၾကေသာ သူတို ့သည္ အရသာရွိလွေသာ ေၿမဆီကိုစားၾက၍ အရသာ၌ တပ္မက္ေသာ ရသတဏွာပြားၿခင္းေၾကာင့္ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါတို ့ကြယ္ေပ်ာက္ၿခင္း၊ ပီတိသည္ အာဟာရကိစၥကိုၿပီးေၿမာက္ေစနိုင္ပါလ်က္ ထို တဏွာေၾကာင့္ မၿပီးစီးေစနိုင္ၿခင္း ဤသို ့ဒိ႒မ်က္ေမွာက္ပ်က္စီးၿခင္းသို ့ ေရာက္ခဲ့ၾက၏။
ေနာင္အခါ ရသပထ၀ီကိုသာစားၾက၍ ကာလၾကာၿမင့္လာေသာ္ ကိုယ္ခႏၶာသည္ ႏူးည့ံရာမွ ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းၿခင္း၊ အဆင္းေဖာက္ၿပန္ၿခင္း၊ သက္တမ္းဆုတ္ယုတ္ၿခင္းသို ့ေရာက္ၾကရကုန္၏။ အခ်ိဳ ့သူတို ့ကား အဆင္းမလွကုန္၊ အခ်ိဳ ့သူတို ့ကား အဆင္းလွကုန္၏။ ထိုအဆင္းလွကုန္ေသာသူတို ့သည္ အဆင္းမလွေသာသူတို ့ကို" ဤသူတို ့ဟာ ငါတို ့ေလာက္ အဆင္းမလွ၊ ေအာက္တန္းက်သူမ်ား " ဟု မထီမဲ့ၿမင္ၿပဳၾကကုန္၏။ မာနတရားၿဖင့္ ေထာင္လႊားလာၾက၏။ အထင္ၾကီးလြန္းေသာ အတိမာန တရားတို ့လည္း အားၾကီးလာၾက၏။ ထိုအခါ မာန၊ အတိမာနေၾကာင့္ စားေနက် ရသပထ၀ီသည္ပင္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားေလ၏။ ဤအရာ၌ ဓမၼတာအေလ်ာက္ ကြယ္ေပ်ာက္သည္ဟု မဆုိရ၊ ေထာင္လႊားၿခင္း၊ မာနတရားေၾကာင့္သာ ကြယ္ေပ်ာက္သည္ဟုမွတ္ ရသည္။ထိုရသပထ၀ီ ကြယ္ေပ်ာက္သြားေသာအခါ ကမာၻဦးလူအေပါင္းတို ့သည္ စုေ၀းၾကၿပီးလ်ွင္ " ငါတို ့မွာ ရသပထ၀ီ ကြယ္ ေပ်ာက္သြားေခ်ၿပီ " ဟု ၿမည္တမ္းကာ ပင္ပန္းစကားေၿပာဆိုၾကေလ၏။ ရသပထ၀ီကား ေပၚမလာေတာ့ေခ်။
ထို ့ေနာက္ ပ်ားအရသာကဲ့သို ့ေသာ ေၿမလႊာအရသာ ေပၚလာ၏။ရသပထ၀ီေလာက္ မနူးညံ့ေခ်။ ထိုေၿမလႊာကို စားရ ေသာေၾကာင့္ ရုပ္ရည္မ်ားၾကမ္းတမ္းလာသည္၊ အဆင္းလွ မလွကြဲၿပားလ်က္ရွိၿပန္ရာ ယခင္နည္းအတိုင္း ေထာင္လႊားၾကၿပန္၏။ ထို ့ေၾကာင့္ ေၿမလႊာလည္း ကြယ္ေပ်ာက္ၿပန္၏။
ထိုအခါ ပ်ားမဲြအရသာကဲ့သို ့ေသာ ပဒါလတာႏြယ္ခ်ိဳေပၚလာရၿပန္သည္။ထိုႏြယ္ခ်ိဳကို စားေသာက္ၾကရင္းပင္ ရုပ္အဆင္း ၾကမ္းတမ္းၿခင္း၊ လွ မလွၿခားနားၿခင္း၊ ေထာင္လႊားၿခင္းမာနကားရွိၿမဲရွိၿပန္၏။ မာန၏အၿပစ္ကိုမၿမင္၍ ပဒါလတာႏြယ္ခ်ိဳလည္း ေပ်ာက္ကြယ္ၿပန္ေလသည္။
ဤသို ့သံုးၾကိမ္တိုင္တိုင္ ဆုတ္ယုတ္ပ်က္စီးၿခင္းကိုေတြ ့ပါလ်က္ " ငါတို ့သည္ တဏွာ၊ မာနဟူေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေကာင္းၿမတ္ေသာ အဆင္း အန ့ံ အရသာ ကိုယ္စိတ္၏ ခ်မ္းသာၿခင္းမွ ကင္းေပ်ာက္ရေခ်သည္။ ေနာက္တစ္ဖန္ ထိုကဲ့သို ့ေသာ တဏွာ၊ မာနကို မၿဖစ္ေစရေအာင္ ေရွာင္ရွားမည္ " ဟု သတိမရ၊ သံေ၀ဂလည္းမရွိ၊ ဘုရားတည္းဟူေသာ အမွီေကာင္းလည္း မေတြ ့ရေသာေၾကာင့္ ဆုတ္ယုတ္ပ်က္စီးၿခင္းကိုသာ ေတာင့္တၿမည္တမ္းကာေနခဲ့ၾကသည္။
ယခု ဘုရားရွင္၏ သာသနာအဆံုးအမေအာက္တြင္ေရာက္ရွိေနၾကေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို ့သည္ ကမာၻဦးသူတို ့ ကဲ့သို ့မၿပဳသင့္ေတာ့ေပ။
ဒုစရိုက္အၾကီးစားမဟုတ္ေသးဘဲ အရသာကိုမက္ေမာတဲ့ တဏွာ၊ ေထာင္လႊားၿခင္း မာန၊ အထင္ၾကီးၿခင္း အတိမာန စတဲ့ အကုသိုလ္အေသးစားေလးမ်ားၿဖင့္ပင္ လူတို ့၏သက္တမ္းသည္ တစ္စတစ္စ ဆုတ္ယုတ္ခဲ့ရသည္မဟုတ္ပါေလာ။
ယေန ့ေလာကၾကီးတြင္ ရသတဏွာေၾကာင့္ သတၱ၀ါတို ့၏အသားမ်ားကို ကင္၍တစ္မ်ိဳး ခ်က္၍တစ္ဖံုလုပ္စားေနၾက သည္ၿဖစ္ရာ ထိုလူသားတို ့အတြက္ ၉၆ ပါးပင္မကေသာ ေရာဂါဆန္းမ်ားက ၀န္းရံေနေတာ့သည္။အသားထဲမွာ အၿမစ္တြယ္ေန ေသာ အဖုအၾကိတ္မ်ား၊ ေဆးမရွိေသးေသာ ေၾကာက္စရာ ေရာဂါဆိုးမ်ား၏ ဇာစ္ၿမစ္သည္ လူသားတို ့၏ ရသာတဏွာမ်ားနွင့္ ပက္သက္ပါသည္။
ထို ့အတူ ေထာင္လႊားၿခင္းမာနတရားမ်ားေၾကာင့္ အရွက္အေၾကာက္ဟူေသာ ဟိရိၾသတၱပၸတရားမ်ားကြယ္ေပ်ာက္ကာ ကာယကံမွု၊ ၀ဇီကံမွု ၂ မ်ိဳးလံုးကို ယုတ္ည့ံေအာင္ဖန္တီးလာေတာ့၏။ ထိုအရာေလးမ်ားသည္ အကုသိုလ္အငယ္စားေလးမ်ား၏ အက်ိဳးသက္ေရာက္မွုၿဖစ္သည္။
ထို ့ေၾကာင့္လည္း ဘုရားရွင္က " မေကာင္းမွုအကုသိုလ္ကံကို အနည္းငယ္ဆိုကာမ်ွၿဖင့္ မထီမဲ့ၿမင္ မၿပဳသင့္ေၾကာင္း အနည္းငယ္မ်ွၿဖစ္ေသာ ေက်ာက္စရစ္အိုးၿခမ္းေသးေသးေလးသည္ပင္ ေရေပၚသို ့မတက္နိုင္ ေရေအာက္သို ့သာၿမွဳပ္သြားရသကဲ့ သို ့ပင္ အကုသိုလ္ကိုအငယ္စားေလးသည္ကလည္း သတၱ၀ါတုိ ့ကိုဖ်က္ဆီးနိုင္သည္ " ဟု ဆံုးမေတာ္မူခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။
………………….x……………………….x……………………….x………………………….x…………………
(၄)

ဒါဆို အကုသိုလ္အၾကီးစားၿဖစ္တဲ့ ဒုစရိုက္၁၀ ပါး အားၾကီးလာၾကေသာအခါ ဘာေတြၿဖစ္ခဲ့ရသလဲ
ဒုစရိုက္ ၁၀ ပါးကို အကုသလကမၼပထတရားလို ့ေခၚပါသည္။အပါယ္ေရာက္ေၾကာင္း မေကာင္းေသာ လမ္းခရီးၿဖစ္ေသာ အကုသိုလ္ကံမ်ားလို ့ ၿမန္မာလိုအဓိပၸာယ္ရ၏။ လူအမ်ားသိထားၿပီးသားေတြၿဖစ္မွာပါ။
၁- ပါဏာတိပါတ သူတစ္ပါးအသက္ သတ္ၿခင္း
၂-အဒိႏၷာဒါန သူတစ္ပါးဥစၥာ ခိုးၿခင္း
၃-ကာေမသုမိစာၦစာရ ကာမဂုဏ္တို ့၌ မွားယြင္းစြာက်င့္ၿခင္း(သူ ့သားသမီး ဖ်က္ဆီးၿခင္း)
ထို ၃ ပါးက ဒုစရိုက္ကာယကံ ၃ ပါးပါ။ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္က်ဴးလြန္တတ္တဲ့ကံေတြ ၿဖစ္၏။
၄-မုသာ၀ါဒ မဟုတ္မမွန္ေၿပာၿခင္း
၅-ပိသုဏ၀ါစာ ကုန္းတိုက္ၿခင္း
၆-ဖရုသ၀ါစာ အယုတ္တမာဆဲေရးၿခင္း
၇-သမၹပၸလာပ၀ါစာ အနွစ္မဲ့ေသာ စကားကို ေၿပာၿခင္း
ထို ၄ ပါးက ဒုစရိုက္၀စီကံ ၄ ပါးပါ။ နွုတ္ၿဖင့္ က်ဴးလြန္တတ္တဲ့ကံေတြ ၿဖစ္သည္။
၈- အဘိစၨ်ာ သူတစ္ပါးစည္းစိမ္ကို မတရားၾကံစည္ၿခင္း
၉-ဗ်ာပါဒ သူတစ္ပါးပ်က္စီးေအာင္ ဖ်က္ဆီးၿခင္း
၁၀-မိစာၦဒိ႒ိ အယူမွားၿခင္း
ဤ ၃ ပါးက ဒုစရိုက္မေနာကံ ၃ ပါးပါ။ စိတ္နဲ ့က်ဴးလြန္တတ္တဲ့ကံေတြ ၿဖစ္သည္။
အထက္ပါ ဒုစရိုက္ ၁၀ ပါးကို ကိုယ္တိုင္ၿပဳၿခင္း၊ တိုက္တြန္းၿခင္း၊ ခ်ီးမြမ္းၿခင္း၊ အလိုတူၿခင္းဟူေသာ ၄ မ်ိဳးနွင့္ေၿမွာက္ ေသာ္ ဒုစရိုက္ ၄၀ ၿဖစ္သြားသည္။
ဤေနရာတြင္ ဒုစရိုက္နွင့္ ဆုတ္ကပ္သေဘာကို ဆက္၍တင္ၿပခ်င္ပါသည္။
လူတို ့သက္တမ္း အနွစ္ ၈၀၀၀၀ တြင္ ပါဏာတိပါတနွင့္ အဒိႏၷာဒါန ဒုစရိုက္ ၂ ပါး ၿဖစ္ေပၚခဲ့ပါသည္။
အသက္ ၄၀၀၀၀ တမ္းတြင္ မုသာ၀ါဒကံပါ ထပ္တိုး၍ ဒုစရိုက္ ၃ ပါးၿဖစ္သည္။
ပိသုဏ၀ါစာထပ္တိုးသည့္ ဒုစရိုက္ ၄ ပါးထြန္းကားခ်ိန္တြင္ လူတို ့သက္တမ္းသည္ ၂၀၀၀၀ တမ္းသာက်န္၏။
ကာေမသုမိစာၦစာရထပ္တိုးခ်ိန္တြင္ အနွစ္ ၁၀၀၀၀ တမ္း
ဖရုသ၀ါစာနွင့္ သမၹပၸလာပ ဒုစရိုက္ ၇ ပါးၿဖစ္ေပၚခ်ိန္တြင္ လူ ့သက္တမ္းသည္ အနွစ္၅၀၀၀ ၿဖစ္သြားသည္။
အနွစ္ ၂၀၀၀ တမ္းတြင္ အဘိဇၥ်ာနွင့္ ဗ်ာပါဒအပါအ၀င္ ကံ ၉ ပါး
ဒုစရိုက္ ၁၀ ပါးလံုးက်ဴးလြန္ၾကခ်ိန္တြင္ လူတို ့သက္တမ္းသည္ အနွစ္ ၁၀၀၀ သာရွိေတာ့ေလသည္။
အနွစ္ ၅၀၀ တမ္းတြင္ မတရားတပ္မက္ၿခင္း (အဓမၼရာဂ)၊ ၀ိသမေလာဘ ( မမ်ွတေသာအလိုဆႏၵ)၊ မိစာၦဓမၼ (မူမမွန္ ေသာရာဂ) တရားဆုိး ၃ ပါးပါ ထြန္းကားစၿပဳသည္။
အနွစ္ ၂၀၀ တမ္းတြင္ အမိ အဖ ရဟန္း သူေတာ္ေကာင္းနွင့္ ၾကီးသူတို ့အေပၚ က်င့္၀တ္မ်ား ပ်က္ကြက္စၿပဳခဲ့ရာ အနွစ္ ၁၀၀ တမ္းသို ့ဆုတ္သည္အထိၿဖစ္၏။
အနွစ္ ၁၀၀ ေနာက္တြင္ သုစရိုက္တရားမ်ားဆုတ္ယုတ္ကာ ဒုစရိုက္တရားေတြသာ တိုးပြားလာ၍ ၁၀ နွစ္တမ္းအထိ ဆုတ္သြားမည္ၿဖစ္သည္။
အဓိက သက္တမ္းဆုတ္ယုတ္ရၿခင္းကေတာ့ ဒုစရိုက္တရား ၁၀ ပါးေၾကာင့္ပင္ၿဖစ္ပါသည္။ ထို ့ေၾကာင့္ ပ်က္စီးဆုတ္ ယုတ္ရသည့္အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ လူတို ့၏စိတ္ထားမ်ားေပၚတြင္ တည္မွီေနသည္ကို ေတြ ့နိုင္ပါသည္။
စင္စစ္လူ ့သက္တမ္းသည္ ကံတစ္ခုတည္းေပၚတြင္ တည္မွီတာမဟုတ္။ ေန ့စဥ္စားသံုးေနေသာ အာဟာရေပၚတြင္ လည္း တည္သည္။ ထိုအာဟာရတို ့သည္ ရာသီဥတုအေပၚမွာတည္၍ ဖူးရ ပြင့္ရ သီးရၿပန္သည္။
တကယ္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ လူေတြအက်င့္ပ်က္ရင္ လူ ့ခႏၶာကထြက္တဲ့ အနံ ့အသက္ေတြက ကမာၻေၿမကိုလည္း အက်ိဳး သက္ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ သိပၸံပညာအရ အိုဇုန္းလႊာေၾကာင့္ဆိုဆို ကာဗြန္ေၾကာင့္ေၿပာေၿပာ ကမာၻၾကီးပူေႏြးလာတယ္ဆိုတာ လူေတြရဲ ့သ႑ာန္မွထြက္လာတဲ့ ေလာဘ ေဒါသေတြေၾကာင့္ပါ။ လူေတြရဲ ့ေလာဘေဒါသအပူေတြေၾကာင့္ ကမာၻၾကီးရဲ ့အပူခ်ိန္ ၿမင့္လာသလို သစ္ပင္ေတြမွာလည္း အဆီၾသဇာယုတ္ေလ်ာ့လာတာမို ့ေဆး၀ါး ဓာတ္ေၿမၾသဇာေတြသံုးရပါသည္။ ထိုသို ့ေဆး မ်ားနွင့္ ၿပဳၿပင္ထားတဲ့အစာမ်ားကို အာဟာရအၿဖစ္စားတဲ့ လူေတြဟာ သက္တမ္းယုတ္ေလ်ာ ့ေနတာလည္း အမွန္ပဲၿဖစ္ပါသည္။
မ်က္ေမွာက္အေၿခအေနမွာလည္း လူသားတို ့ရဲ ့ေဒါသေၾကာင့္ စစ္ပဲြမ်ား၊ သဘာ၀တရားကို ထိန္းသိမ္းၿခင္းမဲ့ေသာ အၿပဳအမူအက်င့္မ်ားေၾကာင့္ ေဘးအႏၱာရယ္ဆိုးမ်ားနဲ ့ကမာၻၾကီးက ေန ၇ စင္းမထြက္ဘဲနွင့္လည္း ပူေလာင္ေနတာပါပဲ။
တကယ္ေတာ့ သက္တမ္းဘယ္ေလာက္ရွည္ၾကာတဲ့ ဘ၀မ်ိဳးပဲရရ ပ်က္စီးေပ်ာက္ဆံုးၿခင္းမွာပဲ အဆံုးသတ္မွာပါ။ အဓိက ကေတာ့ လူဘ၀ရခ်ိန္မွာ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတဲ့ သီလကို အေၿခခံၿပီး သမာဓိေကာင္းေအာင္ ၾကိဳးစားသင့္တာပါ။ ကိုယ္က်င့္ တရားေကာင္းရင္ စိတ္ဟာတည္ၿငိမ္ပါတယ္။ မွန္ကန္တဲ့တည္ၿငိမ္မွုရွိရင္ သမာဓိကိုၿဖစ္ေစမွာပါ။ မၿဖစ္ေသးတဲ့ ကုသုိလ္ေတြကို ၾကိဳးစားၿပီး ၿဖစ္ၿပီးသား ကုသိုလ္ေတြကုိ တိုးပြားေအာင္ဆက္လုပ္ဖို ့လိုပါသည္။
ကမာၻၾကီး ဘယ္ေန ့ပ်က္ပ်က္ သူမတိုင္ခင္ တို ့ေတြရဲ ့ေနာက္ဆံုးေန ့ေတြက အရင္ေရာက္လာမွာ အမွန္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကမာၻၾကီးရဲ ့ေနာက္ဆံုးေန ့ရက္ကို စိတ္၀င္စားမဲ့အစား မိမိဘ၀ရဲ ့ေနာက္ဆံုးေန ့အတြက္ အေကာင္းဆံုးၿပင္ဆင္ထားဖို ့သာ လိုပါေၾကာင္း…
ဧပရယ္ေဆြေဆြ
(29-12-2012 2 း 16 PM)