ခ်စ္သူေရ
ေဟာဒီ ေကာင္ကင္တစ္ရိုးက
ေရခိုးေရေငြ႕ အိုးၾကီးကို
မိုးတိမ္လို႔ ေခၚၾကေလရဲ႕။
ကိုေရႊမုတ္သုန္ေလက
သူေျခေထာက္ကို သူဂရုမစိုက္
အိုးၾကီးကို တည္႔တည္႔ ဝင္တိုက္တယ္။
အိုးၾကီးလဲဗိုက္ပြင္႔ ကြဲေၾက
ေသပါေလေရာ။
အိုးျခမ္းကြဲထဲကေန
ေရစက္ေတြ ေရစက္ေတြ
ဝင္းဝင္းလက္လက္
လင္းတစက္စက္ စီးျဖိဳင္ ညႊတ္က်။
ေက်ာက္ေဆာင္ ေက်ာက္ေျမနဲ႔
ေစာင္႔ေနတဲ႔ ပင္လယ္ေအာ္ေတြလဲ
သြားရည္တျမျမ
ပါးစပ္ၾကီးေတြ ျပဲလန္ေအာင္ ဟလို႔ေပါ႔။
အို ခ်စ္သူေရ
ဟိုးအေရွ႕မွာ မိုးေတြ ရြာျပီ
လာ ရဲရဲလာ
ထီးရြက္ေတြမပါလည္း
လူဟာ ကိုယ္႕ဖာသာ ေလွ်ာက္ရဲရမယ္ကြယ္႕။
ငါတို႔ရဲ႕ မိုး
ဂ်ိဳးဂ်ိဳးဂ်ိမ္႔ဂ်ိမ္႔ လွပ
ရႈိတ္ၾကီးတငင္ငင္ ရြာခ်ပါေစလားကြယ္။
