ကမာၻ ့လူဦးေရ သန္း ၇၀၀၀ ေက်ာ္တြင္ သန္း ၉၀၀ နီးပါးသည္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ေလးမ်ားၿဖစ္ ၿပီး ကမာၻ ့မိသားစုအနာဂတ္ဘ၀အတြက္ ဖန္တီးရွင္မ်ားလည္းၿဖစ္ၾကပါသည္။ ဤမ်ိဳးဆက္သည္ အဖိုးတန္ ရတနာေလးမ်ားပင္ၿဖစ္သည္။ ကမာၻ ့နိုင္ငံမ်ားတြင္ အသက္ ၂၀ မွ ၂၄ နွစ္ၾကား အမ်ိဳးသမီး ၆၄ သန္းသည္ အသက္ ၁၈ နွစ္မတိုင္မီ လက္ထပ္ထိမ္းၿမားခဲ့ၾကၿပီး၊ အမ်ိဳးသမီး ၁၄ သန္းသည္ အသက္ ၁၅ နွစ္မွ ၁၉ နွစ္ၾကား မီးဖြားေနၾကေၾကာင္း၊ UNICEF ကထုတ္ၿပန္ေသာ ၂၀၀၉ ခုနွစ္ ကမာၻ ့ကေလးသူငယ္မ်ား၏ အေၿခအေနအထူးထုတ္စာေစာင္တြင္ ဆိုထားသည္။ သမိုင္းတစ္ေလ်ွာက္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ နိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ လူမူေရးစသည့္ က႑မ်ားစြာတို ့တြင္ အခြင့္အေရးမရသည့္အၿပင္ အခ်ိဳ ့ေနရာမ်ားတြင္နည္းမ်ိဳးစံုၿဖင့္ အၾကမ္းဖက္မွုမ်ားရင္ဆိုင္ ခဲ့ၾကရသည္။ ၁၉၄၅ ခုနွစ္ ကုလသမဂၢပဋိညာဥ္စာတမ္းနွင့္ ၁၉၄၈ ခုနွစ္ လူ ့အခြင့္အေရးေၾကညာစာတမ္းတို ့ တြင္ အမ်ိဳးသမီးတို ့သည္ အမ်ိဳးသားမ်ားနွင့္ တန္းတူညီတူၿဖစ္သည္ဟု ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ မည္သို့ပင္ဆိုေစ ၿမန္မာနိုင္ငံ၏ ရတနာေလးမ်ားမွာမွု အၿခားနိုင္ငံမ်ားနွင့္မတူ တမူထူးၿခားစြား ရွင္သန္ၾကီးၿပင္းၾကရသည္။ မိဘဘိုးဘြားမ်ား၏ အုပ္ထိန္းမွုေအာက္တြင္ ေသတပန္သက္တဆံုး ေအးခ်မ္းစြာ ေနရသည္။၁၈နွစ္ၿပည့္ေသာ္လည္း ကေလးငယ္အၿဖစ္သာရွုၿမင္ခံရတုန္း။ ဗိုင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိ မိန္းမေကာင္း ေလးမ်ားကို ၿမန္မာနိုင္ငံတြင္ ယခုတုိင္ရွာေဖြေတြ ့ရွိနိုင္ရၿခင္းမွာ ၿမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ တန္ဖိုးတစ္ရပ္ ဟုလည္းဆိုနိုင္သည္။ သို ့ေသာ္လည္း မိဘဘိုးဘြားတို ့၏ ဂရုစိုက္မွုသည္ သူမ၏ အမူအက်င့္နွင့္ ဓေလ့စရိုက္တို ့ကို အတားဆီးမ်ားမၿဖစ္သင့္ပါ။ မိန္းကေလးမ်ားအဖို ့အမွားအယြင္းသည္ ဓားတစ္စင္းနွင့္တူသည္။ ထို ့ေၾကာင့္ အစစအရာရာ မိဘစကားနားေထာင္သင့္သလို ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ၿဖင့္လည္း ေ၀ဖန္တတ္ဖို ့လိုပါလိမ့္မည္။ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္သည္ မိမိခႏၶာၾကံ့ခိုင္ရန္ ကိုယ္လက္လွဳပ္ရွား ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ဖို ့ လိုသလိုပင္ မိမိစိတ္ဓာတ္ၿမင့္မားေစရန္အတြက္ ဆင္ၿခင္တံုတရားနွင့္ အသိဥာဏ္လည္းလိုပါသည္။ အေနာက္နိုင္ငံမ်ားတြင္ လူတစ္ဦးခ်င္းစီသည္ သူတို ့အသိ သူတို ့ဥာဏ္ၿဖင့္သာ သူတို ့ကိုယ္တိုင္ၿပန္ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ အက်င့္ရွိသည္။ အေရွ့တိုင္းကေတာ့ မိသားစုအတြင္း စည္းကမ္း၊ အမိန္ ့နာခံမွုတို ့ၿဖင့္ ေနထိုင္ ရေသာအေလ ့ရွိသည္။ ေနရာေဒသ၊ လူမ်ိဳးကြဲၿပားမွုအရ မည္သို ့ပင္ၿဖစ္ေစကာမူ တူညီေသာအခ်က္မွာ မိန္းကေလးမ်ားမွာ အမွားမခံၿခင္းၿဖစ္သည္။ မိမိ၀တ္ဆင္လိုက္ေသာ အ၀တ္အစား၊ မိမိၿပဳမူေနေသာ အမူအက်င့္၊ မိမိသံုးနွန္းလိုက္ေသာ စကား တို ့သည္ ထိုမိန္းကေလးမ်ားတြက္ တန္ဖိုးမ်ားပင္ၿဖစ္ပါသည္။ လူအမ်ားအထင္ၾကီးဖို ့မလိုေသာ္လည္း လူအမ်ား အထင္မေသးဖို ့လိုအပ္ပါသည္။ခ်ီးမြမ္းကဲ့ရဲ ့သည္ လူတို ့သက္တမ္းတြင္ မရွည္ၾကာနိုင္ေသာ္လည္း ၿမန္မာမေလးမ်ားအတြက္ အရွက္သည္ အသက္ထက္ပင္ တန္ဖိုးရွိပါသည္။ ေခတ္ကာလနွင့္အညီေလ်ာ္ညီေအာင္ ၀တ္ဆင္နိုင္ပါသည္။သို ့ေသာ္ လံုၿခံဳမွုၿဖင့္အလွကို တန္ဖိုးၿမွင့္ရန္ လိုေသးသည္။ ေခတ္ကာလနွင့္ ကိုက္ညီေအာင္ သြားလာနိုင္ပါသည္။ သို ့ေသာ္ အမ်ားအၿမင္ တင့္တယ္ဖို ့ရန္ သတိထားၾကရဦးမည္။ အၿမင္သည္ လူကိုသင္သလို အေပါင္းအသင္းသည္လည္း လူကိုၿပင္ပါသည္။ ေကာင္းေသာ အသင္နွင့္ ေကာင္းေသာအၿပင္ၿဖစ္ဖို ့သာ အေရးၾကီးသည္။ မရွိလ်ွင္ ရွာေဖြရနိုင္သည္။ မသိလ်ွင္ သင္ယူနိုင္သည္။ သို ့ေသာ္ မိမိရွာေဖြ သင္ယူလိုက္ေသာအရာမ်ားသည္ ၿမန္မာမိန္းကေလးတို ့၏ အမူအက်င့္မ်ား၊ ဓေလ့ထံုးစံ မ်ားနွင့္ ေသြဖည္ မေနသင့္ေပ။ လူတစ္ေယာက္ဘ၀သည္ ထိုလူ၏ အေတြးအေခၚၿဖစ္သည္ဆိုလ်ွင္ ၿမန္မာမေလးမ်ား အေတြးအေခၚ ေကာင္းေအာင္ စာဖတ္ဖို ့လည္းလိုပါလိမ့္မည္။ လိုတာေတြမ်ားလွခ်ည္းလား ဟုေမးစရာရွိလာမည္။ ဟုတ္ပါ သည္။ မိန္းကေလးမ်ားအတြက္ လိုအပ္တာမ်ားစြာရွိပါသည္။ အေနအထိုင္နွင့္ အ၀တ္အစားသည္ ထိုမိန္းက ေလး၏ တန္ဖိုးဆိုလ်ွင္ ဥာဏ္ပညာသည္ ထိုမိန္းကေလး၏ အရည္အခ်င္းၿဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ရုပ္ရည္လွပၿခင္း သည္ အေရၿပားဆံုးလ်ွင္ၿပစရာမရွိေတာ့ေပ။ ဥာဏ္ပညာၿဖင့္လွပၿခင္းသည္သာ အတင့္တယ္ဆံုးဟု စာေရးသူ ထင္ၿမင္မိပါသည္။ ဇူလိုင္ ၃ ရက္သည္ ၿမန္မာအမ်ိဳးသမီးေလးမ်ားအတြက္ သီၿခားသတ္မွတ္ေပးထားေသာ ၿမန္မာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေန ့ၿဖစ္သည္။ ေခတ္မီဖြ ့ံၿဖိဳးၿပီး စည္းကမ္းၿပည့္၀ေသာ ဒီမိုကေရစီတည္ေဆာက္ေရး အစတြင္ အမ်ိဳးသမီးတို ့၏ လုပ္အားသည္လည္း အမွန္တကယ္လိုအပ္လွပါသည္။ လူ ့သမိုင္း၏ အၾကီးမားဆံုး စြမ္းအား ရွင္မ်ားသည္ ပညာၿပည့္၀ကာ နွလံုးလွေသာသူမ်ားၿဖစ္ပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းရပါသည္။
 ဧပရယ္ေဆြေဆြ