ႏို႔အံုႏို႔သား၊မဖြံ႔ထြားဘဲ
ျပားကပ္ပိန္လီွ႐ွိေခ်သည္။
အ႐ုိးေပၚတြင္၊အေရတင္လည္း
မိခင္ေမတၱာ၊ အၾကင္နာကား
ရင္မွာျပန္႔စည္၊ ေသြးကိုတည္သည့္
ႏို႔ရည္မခမ္း၊ သား႐ႊင္လန္းေအာင္
ေပးစြမ္းသမႈ၊ ေခြးမျပဳသည္
သာဓုေခၚမိငါ့ရင္ထဲ။
ထိုစဥ္အတြင္း၊ စားၾကြင္းစားက်န္
ျမင္ျပန္ခဏ၊ ထိုေခြးမသည္
ဘာ၀သတၱိ၊ ျပေလဘိသို႔
သူ၏သားငယ္၊ႏို႔ပိန္တြယ္ကို
႐ုန္းဖယ္ခ်န္သြား၊ ဆႏၵမ်ားႏွင့္
အစားတစ္လုတ္၊ အားအထုတ္တြင္
သားျပဳတ္က်န္ရစ္ထိုေနရာ။
ရသာမြန္ဦး၊ အစားထူးတြင္
ယစ္မူးတပ္မက္၊ စည္းစိမ္ဖက္ခိုက္
ေပၚထြက္အသံ၊ သားငိုသံေၾကာင့္
လည္ျပန္လွည့္ၾကည့္၊ ေဇာကပ္ၿငိၿပီ
သူ၏အစား၊တစ္၀မ္းလ်ားႏွင့္
သူ႔သားေခၚငင္၊သံေယာဇဥ္သည္
ဆြဲငင္အားျပ၊ ေဇာလံုးၾကြ၍
ေခြးမအူသံညံသတည္း။ ။
တိုးလူ
0 comments