BMI ဆိုသည္မွာ ( Body Mass Index) ခႏၶာကိုယ္၏ ၿဒပ္ထုညႊန္းကိန္းၿဖစ္သည္။ BMI တြက္ခ်က္ၿခင္းက လြယ္ကူပါသည္။ မိမိ၏ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကို Kg နဲ ့ခ်ိန္ပါ။ မိမိ၏အရပ္ကို m နဲ ့တိုင္းပါ။ ထုိသို ့တိုင္းတာၿပီးလ်ွင္ရလာေသာ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကို အရပ္အေမာင္း၏ နွစ္ထပ္ကိန္းနွင့္စားပါ။ ရလဒ္သည္ BMI ၿဖစ္သည္။ ကမာၻ ့က်န္းမာေရးအဖဲြ ့ၾကီး၏ သတ္မွတ္ခ်က္က BMI ၁၈.၅ ထက္နည္းလ်ွင္ ပိန္သည္။ ၁၈.၅ မွ ၂၄.၅ ဆိုလ်ွင္ ပံုမွန္ၿဖစ္သည္။ ၂၅.၀ မွ ၂၉.၉ ဆိုလ်ွင္ ၀ခ်င္ေနၿပီ။ ၃၀.၀ မွ ၃၄.၉ ထိေရာက္လ်ွင္ ၀ၿဖိဳးမွုအဆင့္ (၁) ၃၅.၀ မွ ၃၉.၉ ဆိုလ်ွင္ၿဖင့္ ၀ၿဖိဳးမွုအဆင့္ (၂) ၄၀ သို ့မဟုတ္ ၄၀ ေက်ာ္သည္ ၀ၿဖိဳးမွု အဆင့္ (၃) ဟုဆိုထားသည္။ ဘာေၾကာင့္ BMI တိုင္းသင့္တာလဲ။ ကၽြန္မတို ့ၿမန္မာေတြက ကာကြယ္ၿခင္းထက္ ၿဖစ္မွသာ ကုသတတ္တာမို ့ အရာရာေနာက္က်တတ္ပါသည္။ က်န္းမာေရးနွင့္ပက္သက္လ်ွင္ ၾကိဳတင္ၿပင္ဆင္ထားၿခင္းက အေကာင္းဆံုးၿဖစ္ပါ သည္။ အထူးသၿဖင့္ အ၀လြန္ၿခင္းမၿဖစ္ရန္နွင့္ က်န္းမာေရးအသိေလးရွိရန္ ရည္ရြယ္ၿခင္းမ်ွသာၿဖစ္ပါသည္။ စင္စစ္ BMI တစ္မွတ္တက္တိုင္း ဆီးခ်ိဳၿဖစ္ဖို ့ ၁၀% နွလံုးေရာဂါၿဖစ္ဖို ့၁၂ % ၿဖစ္လာတာနဲ ့အတူတူပါပဲ။ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ေၾကာက္စရာေကာင္းပါသည္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ရဲ ့ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကို မိမိဘာသာတြက္ခ်က္ ထိန္းသိမ္းနိုင္ဖို ့လိုအပ္ပါသည္။ BMI ၂၆ သို ့ေရာက္လာလ်ွင္ ေသြးတိုးေရာဂါအႏၱရာယ္ ၂ ဆ ၂၈ သို ့ေရာက္လ်ွင္ ၃ ဆ ၂၉ သို ့ေရာက္လ်ွင္ ၄ ဆ ၃၀ ေရာက္လ်ွင္ ၅ ဆထိၿမင့္မားလာၿပီၿဖစ္သည္။ အ၀လြန္ေရာဂါသည္ ကုသရန္အခက္ခဲဆံုးေရာဂါဟုဆိုပါသည္။ ၀ေနသူတစ္ဦး၏ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကို က် သြားေအာင္ ၿပဳလုပ္ရၿခင္းသည္ခက္သကဲ့သို ့ပင္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္က်သြားၿပီး ၿပန္မတက္ေအာင္ ဆက္၍ထိန္းထားရ ၿခင္းကလည္း အဆမ်ားစြာ ပို၍ခက္ပါသည္။ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသူ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္တြင္ရွိသင့္သည့္ အဆီၿပင္ ပမာဏမွာ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး၏ အေလးခ်ိန္၏ ၁၂% မွ ၂၀% ထိသာၿဖစ္ၿပီး အရြယ္ေရာက္ၿပီးသူ အမ်ိဳးသမီးတစ္ ေယာက္တြင္ရွိသင့္သည့္ အဆီၿပင္ပမာဏမွာ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး၏အေလးခ်ိန္၏ ၂၀ % မွ ၃၀% ထိၿဖစ္သည္။ လတ္တေလာ မိမိ၀ မ၀သိခ်င္လ်ွင္ မိမိ၏ခါးလံုးပတ္တိုင္းၾကည့္ပါ။ အာရွတိုက္သား အမ်ိဳးသားမ်ားသည္ ၃၅ လကၼခဲြခန္ ့နွင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ ၃၁ လကၼခဲြခန္ ့သာ အမ်ားဆံုးရွိသင့္သည္ဟုဆိုပါသည္။ အကယ္၍ BMI တြက္ဖို ့အခက္ခဲရွိလ်ွင္ မိမိ၏အရပ္နွင့္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကို ေဖာ္ၿပ၍ ေမးၿမန္းနိုင္ပါသည္။
 ဧပရယ္ေဆြေဆြ