ကၽြန္မသည္လည္း ကေလးဘ၀ လူငယ္ဘ၀ကို ၿဖတ္သန္းလာခဲ့ဖူးသည္မို ့သူတို ့ရဲ ့ခံစားခ်က္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို နားလည္ေပးနိုင္ခဲ့ပါသည္။ အတန္းတင္စာေမးပဲြၾကီးေၿဖခါနီးမွ ဒီဘာသာကို သားကမၾကိဳက္ပါဖူး ေမေမက ဒါယူရမယ္ဆုိလို ့သာ ဆိုၿပီး အေမကိုအၿပစ္တင္ေသာ သားတစ္ေယာက္ကိုေတြ ့ဖူးသည္။ ဤအၿဖစ္တြင္ အေမနည္းတူ သူ ့ကိုလည္း ကၽြန္မအၿပစ္တင္ခဲ့သည္။ တကယ္ဆို သားကလည္း အစကတည္းက သားဒီဘာသာကို စိတ္မ၀င္စားဖူးလို ့ေမေမ့ကို ၿငင္းခဲ့ရမွာေပါ့။ စာေမးပဲြေၿဖေတာ ့မွဒီဘာသာကိုမၾကိဳက္လည္း ေၿဖဆိုရမွာပဲေလ။ ကိုယ္ယူထားတဲ့ဘာသာဟာ ကိုယ္လုပ္ရမဲ့အလုပ္ပဲ။ ေနာက္ထပ္ဆင္ေၿခ မလိုခ်င္ဖူးလို ့ ကၽြန္မေၿပာခဲ့ရပါသည္။ တကယ္ေတာ့လည္း မေတြးေတာဘဲရလာတဲ့စာေတြကို နွုတ္တိုက္က်က္ေနရတာကလည္း ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ ေမာစရာပါဘဲ။
ထိုကေလးကိုၾကည့္ရင္း ကၽြန္မ လူငယ္ေလးမ်ားအတြက္ စာေရးခ်င္စိတ္ေပၚလာမိသည္။ သူတို ့ေလးေတြကို ဘယ္လို အေၿခအေနမ်ိဳးမွာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ လူလုပ္ရဲေသာသတိၱရွိေစခ်င္သည္။ လူသားပီသေစခ်င္သည္။ တာ၀န္ယူတတ္ေစခ်င္သည္။
ရွင္သန္ေနရေသာ လူ ့ဘ၀သည္ တိုေတာင္းလွသည္ဆိုေသာ္လည္း ထိုခဏေလးအတြင္းမွာ လူသားမ်ားသည္ မိမိ အတြက္၊ မိသားစုအတြက္ သင္ယူရသည္။ ရွာေဖြလုပ္ကိုင္ၾကရေသးသည္။ ထိုသို ့လူ ့ေလာကကို က်င္လည္ရာ၌လည္း ဆုပ္ကုိင္နိုင္ေသာအရာမ်ားရွိသလို လက္လႊတ္ရေသာ အေၿခအေနမ်ားကိုလည္း ၾကံဳေတြ ့ဖူးမွာပါ။ အမွန္ေတာ့ လူၿဖစ္ရသည္မွာ မလြယ္ကူလွပါ။ လူသားတစ္ေယာက္ၿဖစ္ဖို ့မလြယ္ကူသလို လူၿဖစ္လာၿပန္လ်ွင္လည္း လူလုပ္ရဲဖို ့သတၱိလိုပါေသးသည္။
လူလုပ္ရာတြင္လည္း မွန္ကန္ေသာအသက္ရွင္ၿခင္းၿဖင့္သာ ရွင္သန္ရမည္။
ရွုံးနိမ့္မွုဆိုတာ လူတိုင္းမလိုခ်င္ မၾကံဳခ်င္တဲ့အရာပါ။ ဒါေၾကာင့္တခါတရံ ထိုအရွုံးကိုေရွာင္ကြင္းဖို ့အတၱဆန္စြာ ၿပဳလုပ္မိ တတ္ၾကသည္။ မိမိဘာသာမိမိ မၿမင္၍ ခလုတ္တိုက္မိတာေတာင္ " အဲဒါသူ ့ေၾကာင့္ " လို ့ဆိုင္ဆိုင္မဆိုင္ဆိုင္ တရားခံအၿမန္ဆံုး ရွာတတ္သည္မွာ လူသားအမ်ားစု၏ အက်င့္လိုပင္ၿဖစ္ေနသည္။
စင္စစ္ ထိုအမွားသည္ မိမိေၾကာင့္ဆိုလ်ွင္ မိမိဘာသာသာ တာ၀န္ယူသင့္ပါသည္။ ဤုအၿဖစ္အပ်က္မ်ားသည္ လုပ္ငန္း ခြင္မ်ားတြင္ရွိတတ္သည္။ မိမိအမွားကို ၀န္မခံရဲတာေၾကာင့္ သူ ့ေၾကာင့္ သူ ့ေၾကာင့္ဆိုကာ ဦးတည္ရာေၿပာင္းလဲၿပစ္ တတ္ၾကသည္။ ထိုအေၿခအေနမ်ိဳးတြင္ လက္ေအာက္ငယ္သားသည္ သူတို ့အတြက္ အေကာင္းဆံုးေသာ ဓားစာခံမ်ားၿဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ့ နိုင္တယ္ ရွုံးတယ္ဆုိတာသည္ ေရတိုၾကည့္ၿပီး ဆံုးၿဖတ္နုိင္ေသာ ကိစၥမဟုတ္ပါ။ ကမာၻၾကီးဟာ လည္ေနသလို တစ္ခ်ိန္တြင္ ကံၾကမၼာသည္လည္း တစ္ပတ္ၿပန္လည္လာနိုင္ပါသည္။ ကိုယ့္လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို အစကတည္းက ဆင္ၿခင္တံုတရားနွင့္ၿပဳမွုကာ အရွုံးအတြက္လည္း ၾကိဳတင္ၿပင္ဆင္ထားသင့္တာပါ။ ၿပႆနာၿဖစ္ရင္ ငါဘာမွားေနလဲ အရင္မသံုးသပ္ဘဲ အရွုံးမွ ထြက္ေပါက္ရွာကာ သူ ့ေၾကာင့္လို ့လဲြခ်ၿခင္းမ်ိဳးကေတာ့ လူသားမပီသပါ။
သူ ့ေၾကာင့္လို ့လြဲခ်တတ္သူအမ်ားစုကိုၾကည့္လ်ွင္ ရာထူးၿမင့္ၿပီး ဂုဏ္တင့္တယ္ဆိုသူမ်ားက အမ်ားစုၿဖစ္သည္။ အဘယ္ ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူတို ့သည္ လက္ရွိအေၿခအေနကို အထိခိုက္မခံနိုင္။ လက္ရွိေနရာမွ မထနိုင္။ ထိုအေၿခအေနတြင္ လက္ညွိဳး တစ္ေခ်ာင္းၿဖင့္ အၿပစ္လဲြလိုုက္ၿခင္းသည္သာ သူတို ့လုပ္တတ္ေသာအရာၿဖစ္သည္။ ဒီအၿပဳအမူဟာ လူအၿဖစ္ထက္ နိမ့္က်သြား တယ္ဆိုတာ သူတို ့သတိမမူၾကပါ။ အရွုံးနဲ ့ေ၀းရာကိုေၿပးၿပီး စည္းအၿပင္ေရာက္ေအာင္ထြက္နိုင္ခဲ့နိုင္ေပမဲ့ လူသား အၿဖစ္ကေတာ့ လြန္ေၿမာက္သြားကာ လူမစစ္ေတာ့ပါ။ မည္သူ ့ကိုမွ မရည္ရြယ္ပါ။ ေနာက္တက္လူငယ္မ်ား ကိုယ့္တာ၀န္ကိုယ္ ယူတတ္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းပီသေစခ်င္တာပါ။
လူမွန္ရင္ မွားတတ္သည္တဲ့။ မွားပါေစ၊ အမွားဟာခံယူတတ္ရင္ ကိုယ့္အတြက္ အၿမတ္အစြန္းမ်ားမ်ားရနိုင္ပါေသးတယ္။ဘ၀ခရီးဟာ ရိုးရိုးတက္မရရင္ေဖာက္ထြက္သင့္က ေဖာက္ထြက္တက္ပါ။ တကယ္ေတာ့ အရုွံးဆိုတာကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က လက္မခံမခ်င္း အရွုံးဆိုတာ သင္မရပါဘူး။
ေလာကဓံဟာ အတက္အက် အနိမ့္အၿမင့္ရွိတာမို ့ဘယ္သူမွ အၿမင့္မွာအၾကာၾကီး မရပ္တည္နိုင္သလို အနိမ့္တြင္လည္းအၿမဲမရွိေနတတ္ပါ။ကိုယ္ယူနိုင္တာ အေသးအဖဲြေလးပဲၿဖစ္ၿဖစ္ အခြင့္အေရးရသည္နွင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားသင့္သည္။ အေသးအဖဲြေလးမ်ားစုကာ မ်ားလာလ်ွင္ လိုအပ္ခ်က္တစ္ခုကိုပင္ ၿဖည့္နိုင္လိမ့္မည္။ ထိုအေၿခအေနတြက္ လိုအပ္ခ်က္တစ္ခုရွိေသးသည္။ ဤသည္မွာ အခ်ိန္ၿဖစ္သည္။ မိမိလိုခ်င္ေသာ ပန္းတိုင္တစ္ခုကိုမေရာက္မီ တည္တည္တံ့တံ့ၾကိဳးစားၿပီး အခ်ိန္တစ္ခုကိုသာေစာင့္ၿပီး ၿဖည့္ဆည္းေပးပါ။ သင္လိုခ်င္ေသာ အရာသည္ မၾကာမီ သင့္လက္ထဲေရာက္လာမွာပါ။
ကိုယ့္ဘ၀ရဲ ့အခန္းေလးမွာ ထည့္စရာေတြက သူ ့ေနရာနဲ ့သူရွိေနတတ္သည္။ ထိုအခန္းေလးထဲကို ဘ၀ရဲ ့လုပ္ ေဆာင္စရာမ်ား အဆက္မၿပတ္ထည့္ယူၾကရသည္။ ထိုသို ့ထည့္ရာတြင္ စားပဲြေနရာစားပဲြ၊ ဘီရိုေနရာ ဘီရို၊ အိပ္ရာေနရာ အိပ္ရာ အထားအသိုတတ္ဖို ့ဆိုသည္မွာမွု သင့္လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေပၚသာ တည္မွီသည္။ ၾကံဳသလိုလုပ္ ၾကံဳသလိုထည့္လ်ွင္ေသာ သင့္ အိပ္ခန္းသည္ ၾကြက္သိုက္ပမာသာၿဖစ္လိမ့္မည္။
ထို ့ေၾကာင့္ လူငယ္တစ္ေယာက္အေနနွင့္ မိမိဘ၀ကိုပံုေဖာ္ရာတြင္ ၾကံဳသလိုလုပ္မၿပစ္ဖို ့ အေရးၾကီးပါသည္။ စာက်က္မည္ဆိုလ်ွင္ ထိုစာအတြက္ ၁၀ မိနစ္ ၁၅ မိနစ္ သီးသန္ ့သတ္မွတ္ပါ။ ထိုအခ်ိန္အတြင္း ထိုစာ၏ မူရင္းအနွစ္သာရကို သေဘာေပါက္ဖို ့လုိသည္။ ၏ သည္မေရြးရ ရမည္ဟုမဆို။ ထိုသို ့မဟုတ္ဘဲ စာက်က္မလို ့လုပ္တုန္း တီဗီက ကိုးရီးယားကားေနာက္ မ်က္စိေရာက္သြားလ်ွင္ သုိ ့တည္းမဟုတ္ သူငယ္ခ်င္းလာေခၚ၍ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေရာက္သြားလ်ွင္ သူရွုံးေတာ့မည္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ပါေတာ့။လူေတာ္တစ္ေယာက္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ သူ ့ရည္မွန္းခ်က္ကို အေပ်ာက္မခံသင့္ပါ။ ရည္မွန္းခ်က္ေပ်ာက္ ၿပီဆိုသည္နွင့္ သင့္အတြက္ အရွုံးဟာ သင့္ဆီလွမ္းလာေနၿပီၿဖစ္သည္။
ဆိုလိုခ်င္သည္က မိမိရည္မွန္းခ်က္အတြက္ ၾကိဳးစားရာမွာ အေၾကာင္းၿပခ်က္မ်ားစြာမလိုပါ။ ကိုယ္တိုင္သာသင္ယူရမည္။ မွားလ်ွင္ မွားသည္ဟု ၀န္ခံရဲေသာသတၱိ ၊ မွန္လ်ွင္ ဆက္လုပ္ရဲေသာသတၱိမ်ိဳးလူငယ္မ်ားတြင္ ေမြးၿမဴထားသင့္သည္။ လူတိုင္းသည္ ေၿခနွစ္ေခ်ာင္းနွင့္ လမ္းမေလ်ွာက္တတ္ခင္က ေလးဘက္သြားခဲ့ရသည္ခ်ည္းပင္။
တကယ္ေတာ့ ဘ၀ေၿပးလမ္းဆိုသည္မွာ တာေ၀းအေၿပးၿပိဳင္ပဲြၾကီးလိုပင္ၿဖစ္သည္။အစကတည္းက အားသြန္ခြန္စိုက္ နည္းမွန္မွန္နွင့္သာ ေၿပးေနဖို ့လိုသည္။ ထိုသို ့ေၿပးေနရင္း ခလုတ္ကန္သင္းနဲ ့တူေသာ အမွားမ်ားနွင့္ ၾကံဳေတြ ့နိုင္သည္။ မိမိ ဘာသာၾကည့္ၿပီး ေရွာင္ကြင္းနိုင္ရမည္။ ပန္းတိုင္ဆိုသည္မွာ အလြယ္တကူရနိုင္သည္ခ်ည္း မဟုတ္ပါ။ ပန္းတိုင္အသြားမွာ လဲက်တာမ်ိဳးေတြ အမ်ားၾကီးၾကံဳလာနိုင္ပါသည္။ လဲက်ၿခင္းဟာ သူ ့ေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ အေၿခခိုင္ဖို ့လိုေနေသာ ကိုယ့္ေၿခေထာက္ေၾကာင့္သာၿဖစ္သည္။ အေရးၾကီးသည္က ကိုယ္သတ္မွတ္ထားေသာ ကာလအတြင္း ပန္းတိုင္ကိုေရာက္ဖို ့သာၿဖစ္သည္။ ဘာမွမလုပ္ဘဲ ရွုံးေနသူထက္စာရင္ ၿပိဳင္ပဲြ၀င္ရင္း ရွုံးနိမ့္သူက ပိုၿမင့္ၿမတ္ပါသည္။
တိုက္တယ္ ရွုံးတယ္ ။ ရွုံးတယ္ ထပ္တိုက္တယ္။ ထပ္တိုက္တယ္ ထပ္ရွုံးတယ္။ ေနာက္ထပ္ ထပ္တိုက္မယ္ ေမာ္စီတုန္းေၿပာဖူးတဲ့စကားေလးပါ။ လဲမွာေၾကာက္ေနရင္ လမ္းေတာင္ေလ်ွာက္နိုင္မည္မထင္ပါ။ တိုက္ရင္းပဲရွုံးပါေစ။ ထိုအရွုံးကို မိမိေၾကာင့္လို ့တာ၀န္ယူတတ္ပါေစ။ တကယ္ေတာ့ လူလုပ္ရဲေသာသတၱိသည္ လူတိုင္းတြင္မရွိပါ။ ၿမန္မာလူငယ္ကေလးမ်ား အေနၿဖင့္ ေနာင္လာမည့္အနာဂတ္တိုင္းတြင္ လူလုပ္ရဲေသာ သတၱိရွိၿပီး မွားခဲ့လ်ွင္လည္း ထိုအမွားကို ရင္ဆိုင္ရဲေသာ ၀န္ခံ ရဲေသာ သတၱိပိုင္ရွင္ေလးမ်ားၿဖစ္ေစခ်င္မိသည္။
♥♫ ♥♫ ဧပရယ္ေဆြေဆြ ♥♫ ♥♫
0 comments