ပိတ္ထားတဲ့ လက္နွစ္ဘက္ကိုဖြင့္လိုက္သလို
ၿမင္ကြင္းဟာ ပိုက်ယ္လာတယ္။

ေႏွးေကြးတဲ့ ေၿခအစံုကို စက္တပ္သလို
ပန္းတုိင္ဟာ ပိုလွမ္းသြားတယ္။

ေရႊေရာင္သန္းတဲ့ အိပ္မက္ေတြဟာ
အေတာင္ပံတပ္လိုက္သလို
ရုတ္ခ်ည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။

တမ္းတမ္းတတနဲ ့ ၾကင္နာၿခင္းေတြကလည္း
ေပ်ာက္သြားတဲ့ စိတ္ကူးလို
အိုခ်ိန္ဆည္းဆာသို ့ၿဖစ္လာတယ္။
                        ဧပရယ္ေဆြေဆြ