နင္နဲ႔ငါ သဘာ၀တရားဆီ ျပန္ဆုတ္ခြာ
ျပန္ေတြ႔ေတာ႔ ေျပာမိတယ္ ဆူးေလ ၆ခ/၇၁၈၅
ေခါက္ရိုးေတြက စုတ္ျပတ္ထြက္
အျပန္အလွန္ေက်နပ္မွႈကို ထုခြဲၾကည့္တာ
နင္က သာမန္ထက္ ႏွစ္ဆ ေခ်ာေမြ႔ေပ်ာ႔ေပ်ာင္းေစတာခ်ည္းပဲ
တစ္ေနကုန္ေနမွ တစ္ေနကုန္
နင္ေနတဲ႔ ၿမိဳ႕ႀကီးဟာ ဖုန္းလိုင္းေတြထဲမွာ
ျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္ စကားလံုးေတြခ်ီၿပီး ေလွ်ာက္ေျပးေနတဲ႔ ၾကြက္ေတြ
ၾကြက္တစ္ေကာင္ဟာ နင္႔နာမည္ကို ခ်ီၿပီးမွ
အမ်ားသံုးဖုန္းထဲကေန လွစ္ခနဲ
နင္အိပ္ေနတုန္း တံခါးကို ကိုက္ဖဲ႔ေနရတာ ေမာတယ္။
၀ရန္တာေပၚက ပန္းအိုးေတြ မျမဲဘူူးလို႔ နင္ေျပာတာ
ငါေျပာတာက
ခ်စ္ခဲ႔ရတာ ကပ္ဆိုက္တာေပါ႔ဟာ
တကယ္႔ဒုကၡက
နင္နဲ႔ ငါ႔ၾကားမွာ လမ္းကူးမ်ဥ္းက်ားေတြ ရုပ္သိမ္းဖို႔
မလိုအပ္ဘဲ ဟြန္းမတီးဖို႔
မွန္တံခါးေနာက္ ျဖတ္က်န္ခဲ႔တဲ႔ အျပာေရာင္(ဇ)
နင္က ျပဳျပင္ဆဲ ယာဥ္
ပြတ္မိတဲ႔ ရြက္ၾကမ္းေရက်ဳိစိတ္ေလးမွာ
အတြင္းသား ပြန္း၊ စပ္၊ အစိုင္အခဲ
စကၠဴပံုးခြံႀကီးေတြ ငုတ္တုတ္၊ ဒီမ်က္ႏွာႀကီးေတြ
ေကာ္ဖီဆိုင္ဟာ ဘာယားယံျခင္းမွ မရွိဘဲ တိုးတိတ္ပဲ႔ရြဲ႕လို႔
မွန္ထဲကေန တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ဆီ သရိုးသရီဖုပိမ္႔
လမ္းမေပၚက ပလပ္ဂ္ေပါက္ေတြအတိုင္း စီး၀င္ၾကတယ္မဟုတ္လား
ဖေရဇာဟာ ေရႀကီးတယ္၊ အရိုင္းအရြတ္ေတြ ေဖြးေဖြးလွႈပ္
၀တၿပီးသား အထည္ဆန္းေတြက ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ေနတဲ႔ ညေန
မီးပိြဳင္႔နီေနတုန္း ငါနင္႔ကို လက္နက္ခ်လိုက္တာ
ဆယ္႔ငါးစကၠန္႔
နင္ခြ်တ္ခ်လိုက္တဲ႔ အ၀တ္တစ္ခုလို ငါ႔ၿမိဳ႕ျပက ပံုလ်က္သား
အဲဒီပလက္ေဖာင္းေပၚမွပဲ နင္နဲ႔ ငါသစ္ေတာျပဳန္းခဲ႔တာ ေကာင္းလား။

ေဇာ္လူစိမ္း